Korkuları Yenmek
Yıllarca kendine dost ararsın. Aslında aradığın dost sensindir. Bunu yıllar sonra anlarsın. Ve yıllar sonra analarsın ki , aslında senin korkularındır seni hayata karşı yenik düşüren . Ve korkularını yendiğinde düşmanını da yenmişsindir .
Çünkü en büyük düşmanın içinde büyüttüğün yersiz korkularındır . Yıllar sonra sevginin de ne büyük servet olduğunu anlarsın , anlarsın da inşallah anladığında elinde son trenin bileti ile kaçırdığın trenin arkasından bakakalmazsın. Bazen acılarda lezzet verir insana, öyle bir lezzet verir ki ,insan olmanın erdemini tattırır sana .Ve o acının lezzeti seni götürür gerçek dostuna .
Geleceğini oluşturan kuvvet, geçmişindeki acılarda saklıdır anlasana. O halde sarıl sıkı acılarına. Çünkü seni sen yapan , seni çelikten bir iradeyle donatan acıların ta kendisidir. Aslında acı çekmek güzeldir ,ruhunu kuvvetlendirir, başarını perçinleştirir, hayatı keşfettirir.
O yüzden korkma acılardan; yüzleş onlarla, acılarla yüzleşmeye başladığın da kazanmaya da başlamışsındır. Kendi kişiliğini kazanmışsındır, kendi hayatının ne denli değerli olduğunu, ve seni değerli kılan, seni sen yapan, hayata karşı doğru duruşunun olduğunu anlamışsındır acılarla yüzleştiğinde. Ve şunu da anlarsın acılarla yüzleşmeyi öğrendiğinde, zindanlara kilitlenmiş mutluluğunun kilidinin sende olduğunu .
Ne duruyorsun! Aç kapıları, özgür bırak mutluluklar!
Sev kendini, sen sevmezsen kim sever ki seni !? Önce kendini sev; sonra çiçekleri, böcekleri, kelebekleri, kuşları sev.
Sonra tatlı bir rüzgar ol es deli deli,
Güneş ol ısıt etrafındakileri,
Yağmur ol ıslat yürekleri,
Hayatın kaptanı ol aş denizleri,
Ve cimri olma;
Bir çift güzel göz ol, gör güzellikleri,
Kocaman bir yürek ol dağıt avuç avuç sevgileri,
Gecelerden korkma;
Eğer geceler olmasaydı, sever miydin bu kadar seherleri !?
(2006)
