Hayat Sana Hep Gülümser Görmesini Bil Yeter

Bazen söz yetmez içindekileri anlatmaya. Bazen sıcak bir bakış yeter kalbini ısıtmaya. Bazen bir gülümseme çıkarır seni en kuytularından . Bazen acılar pusu kurmuştur , kapında sinsice . Sen bunu bile bile açarsın kapılarını.

Geçmek zorundasındır acıların tam ortasından, çünkü bilirsin ki ,acıların labirentlerinden geçmeden mutluluğa varılamayacağını. Her şeyin bedeli var , yaşamın bedeli ölüm.

Hayatın dengesidir bu; bir yanında tebessüm, öbür yanında hüzün. Bazen tebessümde hüzün saklıdır, bazen de hüzünde tebessüm.

Bazen; hayat ruhunu derinden hırpalar. Bazen zorla takılır ellerine kelepçe, ayağına prangalar. Bazen yolların yokuştur, bazen çamur ve saymakla bitmez hayatın zorlukları. Bütün bunlara rağmen, güneşi görebiliyor musun ? Bir bardak suyu, bir lokma ekmeği, kimseye muhtaç olmadan bulabiliyor musun ?

Etrafında olup bitenleri görebiliyor musun ? Yolda kalmışa yoksula yardım ediyor musun ? Yanlışları birer birer çiğneyip, doğrulara varabiliyor musun? Kuşların cıvıltısını, karın masumiyetini ve yağmurun romantizmini görebiliyor musun ?

Tüm olumsuzluklara rağmen, bütün umudum kendimde diyebiliyor musun? Anlının teriyle para kazanmanın keyfini yaşıyor musun? O halde kaldır başını gökyüzüne bak, hayat sana gülümsüyor görüyor musun ?

Sular tersine akıyorsa eğer;
Acılar gözlerinden damlıyorsa birer birer
Ve bir yol ayrımındayken
Korkutuyorsa seni gölgeler,
Boşver, hayatın yüzüne bak ve gülümse yeter.

(2006)                                                                                    

                                                                        Hatice Noyan)