Söyle arkadaş düşündün mü yarınlarını?

Kattın mı duygularına umutlarını?

Hiç başını kaldırıp ’ta Gökyüzünün güzelliğine daldın mı?

Gökyüzünün dolu hayatın boş odluğunu anladınm!ı?

 

Hayatın boşluğunu sevgiyle doldurdun mu?

Çiçeğin güzelliğini toprağa hiç sordun mu?

Görüyorum arkadaş; yalan dünyanın yalancı sarhoşusun!

Hey arkadaş yalan dünyaya kanıp; Allah’ı unutmuşsun!

 

Sokaklarda sürünen bir dilenciye on liracık verdin mi hiç!?

Dilenci senin aynandır, o aynada kendini gördün mü hiç!?

Sende bir dilencisin Allahtan rahmet dileyen düşündün mü  hiç!?

Anlının teriyle kazanmanın keyfini duydun mu hiç?

 

Düşündün mü hiç ağlayan anaları, aç çocukları!?

Verdin mi onlara bir kuru soğanını bir tas çorbanı?

Severken anladın mı sevgisizliğin zulmünü!?

Ara arkadaş bulursun özünde hakikatin gülünü!

 

Hatice NOYAN.

(1989)