Kardeşçe Yaşayalım

Gökyüzü durgun gökyüzü soluk yine,
Ay kaşlarını çatmış üzgün üzgün bakıyor
Bulutların gözü yaş dolmuş, hüngür hüngür ağlıyor,
Yıldızlar kayboluyor birer birer korkudan,
Bu hüzünlü manzarada taş olsan çatlarsın acından.

Kardeş kardeşe kan püskürüyor.
Dünya nereye gideceğini bilmeden, almış başını gidiyor.
Hayat ağacı çürümüş ümitler yeşermiyor.
Aydınlık susmuş artık karanlık konuşuyor.

Yüreklerde korku var tenlerde hüzün,
Karanlıkta kararmış aka sürdüm paklanmaz yüzüm.
Çünkü yüzler sevgi ile aklaşır isterse özün.
Kardeşçe güvenle yaşayalım budur tek sözüm.

Sevgi ile sulamadan ümitler yeşermezmiş,
Rüyalarda savrulsun birlik diye sesimiz,
Bizi, bize düşman eden kin değil, şüphelerimiz.

Ufku gökyüzünde arama, o gönlümüzde yaşar,
O ufukları bul çünkü onlar kardeşi kardeşe bağlar.

Hatice NOYAN

(1996)